We staan in de Noorderkerkstraat, maar dit verhaal kan zich in tal van straten in de Jordaan afspelen. Aan de overkant zien we de nummer 9 en 15. Nummers 11 en 13 lijken verdwenen achter een deur. Dan doet de groep nog een stap naar achteren en verschijnt tussen de huizen nauwelijks zichtbaar een rood dakje. Daarachter moeten dus de ontbrekende nummers liggen. Dan vertel ik ze dat achter die deur een gang schuilgaat. Een gang was oorspronkelijk niet meer dan dat, absoluut niet bedoeld voor bewoning. Maar door de hoge woningnood in de stad in de 18e en 19e eeuw werd alles volgebouwd. Op binnenerven en tussenruimtes werden kleine huisjes gebouwd. Hierdoor ontstond een uitgebreid gangenstelsel waar het licht niet binnenkwam, sanitaire voorzieningen niet bestonden en waar mensen in hele armoedige omstandigheden woonden in krotten, kelderwoningen houten hutjes waar mensen tot ver in de 20e eeuw bleven wonen.
"De percelen zijn alleen te bereiken door een gang 1,75m hoog is en 0.78m breed is. ... Het steegje is zo nauw dat er geen daglicht binnen kan dringen. ... Het is onbegrijpelijk dat deze woninkjes niet afgekeurd zijn. Het is vochtig en de bewoners verkeren de hele dag in het halfduister. Ook is er geen doorlopend privaat (toilet)." Na dit vernietigende rapport is de Woningwet ingesteld en werden de woonomstandigheden in de binnenstad verbeterd. Toch zouden tot in de jaren '50 mensen nog in deze sloppen blijven wonen.
Meer weten over de Willemstraat? Volgende keer vertel ik daar nog veel meer over in de speciale Koningsdag-special: Een straat voor Willem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten